De uitslag van het onderzoek onder brandweerpersoneel door EenVandaag waarin 8 van de 10 brandweerlieden aangegeven hebben geen vertrouwen (meer) te hebben in de brandweerleiding is ernstig. Dit kan wat de vrijwilligers betreft niet anders worden uitgelegd als een ernstige waarschuwing aan de brandweerleiding maar ook aan het bestuur van de Veiligheidsregio’s. Want veel vrijwilligers overwegen om te stoppen bij de brandweer. De VBV roept daarom op om op zeer korte termijn met alle partijen gezamenlijk aan de tafel te gaan en de problemen op te lossen en zal hiertoe het initiatief nemen.
Voor de VBV is deze uitslag – helaas – geen verrassing. Regelmatig heeft de VBV bij de minister, de politiek, maar ook bij de brandweerleiding aangegeven vakinhoudelijk niets meer te begrijpen van de brandweer in Nederland. Ook heeft de VBV eerder aangegeven dat de rek er vooral bij de vrijwilligers uit is. Vaak zorgen alleen nog de uitstekende onderlinge verhoudingen binnen een vrijwillig korps ervoor dat de groep niet uit elkaar valt.
De minister, het Veiligheidsberaad en de leiding van de brandweer kunnen in ieder geval niet zeggen dat dit signaal niet eerder is afgegeven. Zeker niet omdat de uitkomsten van voorgaande enquêtes van de SP(2010), NVBR(2010), VBV (2011), en “Visie op Vrijwilligheid” (2013) allemaal spreken over een grote afstand tussen werkvloer en de leiding binnen de brandweer. Dit wordt ook nog eens bevestigd door de reacties die de VBV dagelijks ontvangt via haar meldpunten op de website. Nu is er dus reden te meer om samen, schouder aan schouder, de noodzakelijke wilskracht te tonen om een oplossing te vinden.
Opvallend – en te betreuren – is de tegenstelling die er bestaat tussen de ervaringen onder de achterban van de VBV en de in hun ogen bagatelliserende reacties hierop uit de brandweertop. Hierdoor ontstaat telkens de indruk dat de brandweerleiding deze duidelijke signalen van het repressieve brandweerpersoneel niet serieus neemt. Maar als zoveel brandweermensen wederom overduidelijke signalen van onvrede afgeven, is het nu zaak deze uiterst serieus te nemen en is het de hoogste tijd om te handelen.
Door deze peiling is duidelijk geworden dat zowel het beroeps als vrijwillig personeel zich ernstig zorgen maken over de reorganisaties. Zeker als het gaat om de personele en vakinhoudelijke gevolgen daarvan. Wat de VBV ook grote zorgen baart, is dat veel vrijwilligers aangeven steeds minder gemotiveerd te zijn. Herhaaldelijk heeft de VBV aangegeven zich te willen inzetten om de huidige negatieve spiraal te doorbreken. Het is daarom van groot belang om de door de minister van V&J goedgekeurde en door de RBC omarmde ‘Visie op Vrijwilligheid’ met grote vaart te implementeren. Nu niets doen gaat uiteindelijk een leegloop binnen de vrijwillige korpsen betekenen met alle gevolgen van dien vreest de VBV.
Samengevat: Voor de VBV zijn deze zorgelijke ontwikkelingen voldoende reden om op zeer korte termijn met alle partijen om tafel te gaan en de problemen te lijf gaan. De VBV neemt hiertoe het initiatief door de betrokken partijen hiervoor uit te nodigen.