De Stairmaster, durft U nog zo gekeurd te worden?
Ruim een week geleden mocht ik weer verschijnen op het Periodiek Preventief Medisch Onderzoek. Vanwege mijn leeftijd is dat inmiddels een jaarlijks terugkerende kwelling. Maar omdat ik in maart nogal hard was gevallen op de skipiste met zeer onwillige ribben als gevolg heb ik de test een paar maanden uit moeten stellen. In de periode na de val op de berg was sporten onmogelijk en daarom verscheen ik een stuk minder fit op de keuring dan normaal. Daarom had ik mezelf ook maar een 6 gegeven bij het invullen van de lijst voorafgaand aan de keuring.
Omdat de bloeddruk, de ogen en oren in orde waren mocht ik bij zomerse temperaturen van ruim 30 graden de hal in om daar op de brandbestrijdingsbaan mijn kunsten te vertonen. Dat ging allemaal prima tot aan het bal stoten, de tunnel is voor deze man van 1 meter 80 geen probleem. Dat bal stoten deed ik vorig jaar helemaal verkeerd en daardoor sloopte ik mezelf. Nu weer een beetje geoefend maar bij de eerste stoot raakte de stang bekneld tussen bal en ring, daar gaan we weer dacht ik. Gelukkig stootte ik daarna achter elkaar tien keer raak en dus was ik dit keer ruim op tijd klaar.
Buiten adem en bezweet probeerde ik in tropische temperaturen te herstellen in de aanloop naar de traplooptest. In de Veiligheids Regio Utrecht is dat nog steeds De Stairmaster. Met een mat achter het apparaat om het valgevaar te beperken……… Je voelt je bijna veilig, dus wat kon mij gebeuren?
Dus daar gingen we dan weer. Keurige uitleg dit keer, je mag de eerste 15 treden de leuning vasthouden. Daarna armen met de rug tegen de leuning aan en als je in onbalans raakt dan mag je vasthouden, corrigeren en de leuning weer loslaten. (De Brandweer Nederland en Inspectie SZW vertaling uit het Engels voor “Allways grasp handrails firmly”).
Verzwaard met een slordige 40 kilo liep ik vervolgens 70 treden vlot, daarna 20 treden moeizaam en tenslotte 10 treden op mijn tandvlees naar het eind van de test. Dit bij een temperatuur van ruim 30 graden terwijl in de rest van het land het warmte protocol werd ingevoerd. Ik leek wel niet goed wijs.
Terug bij de dokter hoorde ik dat ik een conditie had van een natte krant in vergelijking met voorgaande jaren maar, tot 24 juni 2020 is uw voorzitter weer goedgekeurd en daar was het uiteindelijk om te doen.
Op weg naar buiten zag ik de fiets staan waar je voor sommige functies in onze regio nog steeds op wordt gekeurd en ik dacht wat zou het toch verstandig zijn geweest als vandaag de inspanningstest inclusief hartbewaking zou zijn geweest. Die losse gedachte zette mij ’s avonds verder aan het denken.
Vooral toen een bericht voorbij kwam van de United States Consumer Product Safety Commission waarin stond dat:
“Core Health & Fitness recalls Stairmaster Stepmill Exercise Equipment due to fall hazard” (lees dat bericht hier).
Mijn eerste gedachte was:
“Hoe zullen ze dat bij Brandweer Nederland en de Inspectie SZW dit keer vertalen”.
Toen ik mij daarna terugtrok in mijn luie stoel werd ik boos. Boos op mezelf. Waarom pikken wij dit nog? Waarom eisen wij als 19000 vrijwilligers bij de brandweer geen veilige keuring. Waarom weer een pilot?
Nu in 4 regio’s waar je in sportkleding zonder ademlucht en extra ballast van 20 kg een steptest doet? Waarom in meer dan 20 regio’s voorlopig nog deze nekkenbreker met potentieel gevaar op blijvende invaliditeit?
Omdat ik ben goedgekeurd ga ik daar namens de VBV weer een jaar aandacht voor vragen. Niet voor mezelf maar voor al die brandweermensen die onnodig ongeschikt worden verklaard en voor de mensen die onnodig gezondheidsrisico’s lopen. (Dus eigenlijk ook een beetje voor mezelf en ik hoop dat u mij dat niet kwalijk neemt).
Daar kunt u de komende periode op rekenen want de VBV is het meer dan zat.
Marcel Dokter
Voorzitter.