De beschikbaarheid van vrijwilligers in de veiligheidsregio Zeeland begint zorgelijke vormen aan te nemen, hetgeen zondagmiddag 25 oktober jl. zijn weerslag heeft gevonden in de niet adequate bestrijding van een brand in een horecagelegenheid aan het Spuiplein in Breskens. Ondanks het feit dat de lokale brandweerkazerne bijna ‘om de hoek’ ligt, duurde het meer dan 20 minuten voordat de brandweer ter plaatse was, aldus een nieuwsbericht van Omroep Zeeland. Er was inmiddels al sprake van uitbreiding naar de horecazaak van de buurman.
De eerste arriverende vrijwilligers werden ter plekke door omstanders uitgejouwd. Alsof dat nog niet erg genoeg was wordt door de VRZ impliciet de oorzaak van de vertraging bij de vrijwilligers gelegd en bestaat het risico dat er geen chauffeurs zijn al jaren, aldus de directeur van de VRZ, Gerrie Ruijs. Dat naast het ontbreken van een chauffeur in Breskens, ook de post Oostburg onderbezet was, noemde ze de ‘Wet van Murphy’.
De VBV heeft daarover echter een geheel andere mening. De Inspectie Veiligheid en Justitie heeft al in 2012 vastgesteld dat de brandweerzorg in Zeeland niet voldoet aan de (wettelijke) maat. De opkomsttijden van de brandweer werden onvoldoende gehaald, dit met het oog op de veiligheid van zowel burger als het brandweerpersoneel. De minister van VenJ heeft in 2012 de voorzitter van de VRZ met klem verzocht de opkomsttijden van de brandweer in Zeeland te verbeteren.
De oplossing voor dit probleem heeft de VRZ gevonden in het oprekken van opkomsttijden, het sluiten/samenvoegen van 11 kazernes en het wisselen van 24 volwaardige tankautospuiten in voertuigen met een mindere bezetting en slagkracht. Iedere Brandweer Vrijwilliger snapt dat dat geen verbetering is. Bovendien worden de vrijwilligers vooral als ‘probleem’ neergezet omdat het in toenemende mate moeite kost om met name overdag voldoende vrijwilligers binnen een acceptabele uitruktijd op de kazerne te krijgen.
Dat de oplossing ligt in het project ‘Maatwerk in Brandweerzorg’, durven wij ernstig te betwijfelen. Sterker nog, in de stapels rapporten en bijlagen is geen enkele paragraaf opgenomen waarin oplossingsrichtingen voor het vinden, binden en boeien van voldoende vrijwilligers worden voorgesteld, geen spoor van een visie. Het wordt helemaal bedenkelijk in de wetenschap dat de voorzitter van de VRZ, dhr. Jan Lonink, in 2013 de landelijke ‘Visie op Vrijwilligheid’ in ontvangst nam en alle partijen opriep daadwerkelijk iets te doen met de ‘breed gedragen visie’. In Zeeland is er tot dusver niets mee gedaan. Aan slimme piepers zonder vrijwilligers heb je dan ook helemaal niets.